Maand: augustus 2020

Mooie casus op het gebied van intellectueel eigendomsrecht. Vurich heeft in opdracht van Taylor Wessing voorkomen dat zeven containers met ondeugdelijke zonnepanelen vanuit China de EER in zouden komen.

Wat was de casus?

EXE is een Italiaanse onderneming die zich bezighoudt met de handel in zonnepanelen. Die panelen werden onder meer ingekocht in China bij producent TPL ENERGY. Op het moment dat er meerdere containers zonnepanelen per schip op weg zijn naar de Rotterdamse haven, blijkt uit een steekproef in de TPL-fabriek dat de geleverde zonnepanelen volstrekt niet voldoen aan de kwaliteitseisen die EXE heeft gesteld. Sterker: het installeren van deze panelen zou zelfs tot gevaarlijke situaties kunnen leiden. Het bedrijf bericht zijn Chinese zakenpartner dan ook: “Due to the bad quality of your goods we cancel our orders with immediatily affect”

Was de kous daarmee af?

Nee, want EXE had nu twee uitdagingen. Op de eerste plaats moest voorkomen worden dat deze ondeugdelijke zonnepanelen in de Europese Economische Ruimte (EER) terecht zouden komen. Daarnaast moest worden voorkomen dat TPL de containers terug zou halen en de panelen buiten de Europese markt zou verkopen, aangezien die voorzien waren van het merkteken van EXE en een CE-markering. De advocaat van Taylor Wessing heeft daarop de voorzieningenrechter in Rotterdam op de hoogte gebracht van deze risico’s. Daarop volgde toestemming om de containers te blokkeren in de Rotterdamse haven. Die opdracht is aan Vurich verstrekt.

Hoe liep dat af?

Beslaglegging heeft plaatsgevonden in de haven van Rotterdam. Complicerende factor bij zo’n beslag is dat het containerterrein niet toegankelijk is en de deurwaarder de betreffende containers dus niet fysiek kan zien. De containers zijn door Vurich echter gelokaliseerd, in beslag genomen en veilig in gerechtelijke bewaring gegeven. Nadat het beslag is gelegd zijn partijen met elkaar in onderhandeling getreden. TPL heeft een kort geding aanhangig gemaakt. Haar vorderingen om het beslag nietig te verklaren, op te heffen en een verbod te geven op toekomstige beslagleggingen werden afgewezen. Het oordeel van de rechter luidde:

“Zolang TPL de EXE-merken niet heeft verwijderd en/of geen zekerheid biedt dat de merken voorafgaand aan de verhandeling worden verwijderd, kan het leggen en handhaven van het beslag niet als onnodig of als onrechtmatig worden beschouwd. De voorzieningenrechter merkt hierbij op dat het ongelukkig is indien contractspartijen elkaar betichten van merkinbreuk waarbij het, zoals hier, zaken betreft die in opdracht van de merkhouder zijn geproduceerd. In dat geval is het geschil immers meer een contractueel geschil dan een klassieke merkinbreuk. Aangezien aannemelijk is dat TPL heeft geprobeerd zonder toestemming van EXE zonnepanelen te verkopen aan een derde, is het geschil hier van kleur verschoten. Het inroepen van het merkenrecht is in dit geval daarom niet als oneigenlijk te beschouwen.”

Omdat de bewaarkosten hoog oplopen geeft de voorzieningenrechter partijen in overweging een regeling te treffen waarbij de beslagen zonnepanelen worden ontdaan van de EXE-merken en vervolgens verhandeld, waarbij de verkoopopbrengst kan worden aangewend om de beslagkosten te betalen. Hiermee kan de eis in de hoofdzaak worden afgewend, waarna partijen – desgewenst – verder kunnen procederen over de rechtsgeldigheid van de ontbinding. Zoals ter zitting besproken, is het in ieder geval in het belang van beide partijen dat zij (alsnog) een regeling treffen over verplaatsing van de zonnepanelen naar een goedkopere beslaglocatie.

Bron: Rechtbank Rotterdam (Vrz) 9 juni 2020 ECLI:NL:RBROT:2020:6776